Sunday 22 June 2014

జగ్జీత్ సింగ్ మరో గజల్ .... నాకు చాలా ఇస్టమైన వాటిల్లో మరొకటి ... దు:ఖం గా వున్నప్పుడు మనల్ని అబిమానించే వాళ్ళు గమనించకూడదని,కనిపెట్ట కూడదని సర్వవిధాల ప్రయత్నిస్తాము ,చిరునవ్వుని బలవంతంగా పెదవులమీదకి తెచ్చుకుని నవ్వుతూ వుంటాము కాని కన్నీటి పొర దాగదుగా



Tum Itna Jo Muskura Rahe Ho 
Kya Gham Hai Jisko Chhupa Rahe Ho 
Aankhon Mein Nami, Hansi Labon Par 
Kya Haal Hai Kya Dikha Rahe Ho 
Ban Jayenge Zehar Peete Peete
Yeh Ashq Jo Piye Ja Rahe Ho
Jin Zakhmon Ko Waqt Bhar Chala Hai
Tum Kyon Unhe Chhedhe Ja Rahe Ho
Rekhaon Ka Khel Hai Muqaddar
Rekhaon Se Maat Kha Rahe Ho
Tum Itna Jo...

ఎందుకు ఇవాళ ఇంతగా నవ్వుతున్నావు ?
ఏ గాయాని దాచాలని ఇంతగా ప్రయ త్నిస్తున్నావు ,కన్నీటి తడిలో చిరునవ్వు
నిన్ను నిస్సహాయంగా నిలబెట్టింది ,కన్నీళ్ళు దాచుకుంటున్నాని అనుకుంటున్నావు
విషం అయిపోతున్నాయి అవి తాగి తాగి , ,ఏ గాయాన్ని కాలం దాచి పెడుతోందో దానన్నే ఎందుకు
గుర్తు తెచ్చు కుంటున్నవు,అరచేతిలో గీతలే జీవితం అయినప్పుడు వాటితో పోరాటం ఎందుకు ?

ప్రేమించే వాళ్ళ దగ్గరనుంచి ఈ మాత్రపు ఓదార్పు చాలు కదూ అనిపిస్తుంది ఈ గజల్
ఎన్ని సార్లు విన్నా .....

No comments:

Post a Comment