చాలీచాలని స్థలం
ఇరుకు ఇరుకుగా
అయిన సర్దుకుంటూ
విడివిడిగా ఇద్దరు ...
కలవని మనసులు
జవాబు లేని ప్రశ్నలు
ఒకొక్కసారి విడి పోవాలన్నా తపన
దూర దూరంగా వుండలన్న తాపత్రయం
నడుస్తున్నా వెంటబడే నీడలా
ఎక్కడో ఒక్క చోట లిప్త పాటు కలుసుకున్నా ...
అసహనం ఆవేదన
ముఖ ముఖాలు చూసుకో కూడదన్ననిర్ణయాలు
పొడిపొడి ఆలోచనలు-
మనసు తెరల మీద కదలాడే గత చిత్రాలు
ఒద్డనుకుంటున్న కొద్దీ ప్రత్యక్ష్య మయ్యే రూపాలు
హృదయం జ్ఞాపాకాలఅగ్నిలో కాలుతుంది
అన్నిటిని కాగితంలా చుట్టి విసిరి పారేయాలనిపిస్తుంది
ఏమి చేయలేని నిస్సహాయత
ఆనవాళ్ళే లేకుండా
చేరిపేయాలునుకున్నా విషయాలు
హోరెత్తే సాగరంలా పోటేత్తుతూ
నిద్రని దూరం చేస్తాయి ..
తెల్ల వారితే అన్ని మొదలు
పెదవిమీద రంగులా
రాసుకునే చిరునవ్వులు
తెచ్చి పెట్టుకున్న సహనం
సర్దుకు పోవాలనుకుంటూ
మళ్లీ మొదలు .....
No comments:
Post a Comment