నగరాల్లో ప్రయాణాల్తో అలసిపోతాం
ఆగిన అడుగు ఎదురుగా లెక్కలేనన్ని సమాధులు
అందులో ఒకటి మనగతం
కన్నీటి చుక్కలలో వెదుక్కొనేగాయాలు
ఎప్పటికప్పుడు చిగురుతొడిగే సమయం ఒకటి
గతాన్నితోడితవ్వి మంటలు రేపుతుంది
ఆత్మలధూళీ నల్లటి మబ్బులై నీటిని మోస్తున్న కుండల్లా
వ్యధలకి గాధలకి తోడుగా నిలుస్తాయి
గాలిలో అనంత రోదనం-
తుది మొదలు లేని ఆలోచనలు -
అవి జారిపడిన ప్రతీసారి
మనసురెక్కలు తెగిన పిట్టలా
ముక్కలు ముక్కలుగా తెగిపడుతుంది
రెప్పదాటీ రానియ్యని నీటిచినుకులు
కంటిపాపని కదల్చికురిసేమేఘంలా
మనుసుని తడిపేస్తాయి
చివరిసారిగా "మరుపు"
అసంపూర్ణ పాటలాగ వెంట వెంట తిరుగుతూ వుంటుంది
పదాలు పేర్చి శ్ర్రుతి లయలు కుదిర్చీ"మరపు"పాటని పాడాలి
పాటకుదిరితేనే గతం సమాధి అవుతుంది...............
bagundi
ReplyDeletebaagundandi...jnaapakaalanu samaadhi cheyagalamaa...edo okaroju avi boomerang laa tirigi vastune vuntaayi mari...
ReplyDelete