ఒక నువ్వు ...

   
   

కాలం రహదారి మీదనుంచి జీవితం 

నిర్దాక్షణ్యంగా నడిచి వెళ్ళాక

 పసితనం చేదిరిపోయాక  ఎం మిగులుతుంది.
 మృదువుగా  నిమిరే. చేతులు  కరువయ్యాక
     
  ఊహలకి  ఊపిరి ఇవ్వని  రాతి ముఖంలో 

తోడు ఎముటుంది

 కోవోత్తుల వాసనలో కరిగే అంకెలు  

చెప్పుకోవడానికి  ఇష్టపడని

 బతుకులో ఎవరికోసమో  నవ్వే  నవ్వులో  ఏముంది
 నాటకం నీదే నటన నీదే 

చుట్టూ  ఉన్నవాళ్ళ  పాత్రలో ఏముంది
 తిరిగి తిరిగి దశాబ్దం తరువాత  చూసుకుంటే  ఎముటుంది
 మానవత్వం నమ్మకుండా  ఎదిగిన మనిషిగా  ఉండిపోతావు
  అనుకూలంగా ఉన్న వాళ్ళు  

పొడిచిన పిడిబాకులా మిగిలిపోతావు

 స్పస్టంగా చూసుకుంటే  

నిన్ను నువ్వు  పోల్చుకుంటావు

 స్వప్నంలో  మృత్యువుకి   ప్రేమ లేఖ రాస్తూ  పట్టుబడతావు ..