మామకో లేఖ

   మామ  నీకు మాతో ఉన్న  చుట్టరికం  తెలుసా
   నీ కాంతి అద్దంలో
   మా భూమి మెరిసేది
   మా విరహంలో
   మా దిగులుల్లో
   మా పాపాయి  కళ్ళల్లో
   నీ రూపం  నిండు జాబిల్లి అయ్యేది

   తల ఎత్తి నిన్ను చూస్తున్నప్పుడు
   అనందం  మా కళ్లకే తెలుసు
    నువ్వు మాగదిల్లో
    కిటికీ చువ్వలతో ఆడుకున్నప్పుడు
    మావూరి  బావిలో  తేలినప్పుడు
    మా  నదుల మీద  పడవలా  తేలినప్పుడు
    కాగితల మీద   అక్షరాలుగా
    మాచెయ్యి పట్టుకునే వాడివి
  
    రాత్రి  రోడ్డు మీద  పడుకునే  వాళ్ళ కి
   చల్లని  దుప్పటి అయ్యేవాడివి తెలుసా
    మంచి నీళ్లు మురికి కాలువలు
    కావేవి  వెన్నెలకి అడ్డం  అనే వాడివి
    ఇంత  బంధంతో
    ఇంత  స్నేహంతో
    నీ కోసం  నిర్మిచుకున్న వెన్నెల సామ్రాజ్యమిది

    మామ  ఇప్పుడు నీ ఇంటికి
    మేము రావాలనుకుంటే
    ప్రయాణించాలి
    నిదగ్గరకి  రాక ముందే
    నీతో ముడి పడ్డ  పేజిలని
    ఇక్కడే పాతిపెట్టుకోవాలి

    మై డియర్  చందమామ
    మీ ఇంటికి వచ్చే  రోజుకోసం
    ఎదురు చూస్తున్నా
                    మీ చుట్టాలు...

   
   
  
  

 

   ఈ దుఃఖం  చాల్లారేదెలా ?

" ఎక్కడ స్త్రీ పూజింప బడుతుందో "
     వల్లేవేసిన చోట
  ద్రౌపతీ  నగ్నంగా నిలబడింది
    భక్తి ముదిరిన చోట
  దేవాలయాల మీద  నగ్న దేవత  అయ్యింది
      కామం  తలకేక్కిన  చోట
   నడిచే బస్సులో   నగ్నమై  చనిపోయింది
       ఒంటరి అయినప్పుడు
    ఒంటరితనమే తప్పు అయిన్నట్లు
    దిశ   నగ్నంగా  కాలి బూడిద అయ్యింది
   కులం  మతం   వెర్రి తలలతో నాట్యం చేస్తే
    కూకి  ఆడతనం  నగ్నమైయింది

    ఎన్ని సార్లు మరె న్ని  సార్లు
   నడివిధిలో   నగ్నంగా నిలబెడతారు
    మా బతుకులె ప్పుడు  గాయపడిన
         నెత్తురోడిన   అంగాలేనా
    దాచుకోవడానికి  ఏమీ  లేనంతగా
   మమల్ని మీరు ఎన్ని సార్లు అవమానిస్తారు

    ఎప్పుడైనా ఉప్పెనలా ఉద్యమించి
     మీ చేతులని చీల్చి 

     చూపులని పేల్చేసీ 
     మదం ఎక్కిన గుండెల్లో మందుపాతరలు
     పెట్టాలన్నంత ఆవేశం చేల్లారేదలా ?